Bitrate: 320K/s
Year: 2008
Time: 47:12
Size: 108,7 MB
Label: Cool Buzz
Styles: Blues
Art: Full
Tracks Listing:
1. The Way it Goes... Sometimes - 4:28
2. Mrs Jones - 3:14
3. Franklin - 4:21
4. Chocolate Cake - 4:08
5. Back Where we are Going - 4:13
6. Tom Rushen Blues - 3:37
7. The Crying Song - 5:38
8. Ghost - 4:00
9. Clarksdale Mill - 5:49
10. Chain Me - 3:50
11. Lost in the City - 3:49
Wie goede contacten heeft kan wat in de blues-wereld, dat blijkt wel uit het volgende relaas omtrent dit nieuwe album. Het Nederlandse Cool Buzz label is verantwoordelijk voor het uitbrengen van dit fijne schijfje. Dat is niet zo moeilijk te verklaren want er was al een link met de harp-speler en Ian Siegal, omdat die al het een en ander samen hadden gedaan. Luisteren we dan naar dit album, dan schieten natuurlijk namen als Howlin Wolf, Ian Siegal, Tom Waits je te binnen. “How blue can You get?” zeg ik dan, want je kan het niet beter hebben. Deze boys doen hun vooral niet na, maar hebben wel invloeden ervan, en het stemgeluid van Burgess lijkt er af en toe een beetje op, maar is ook soms een beetje jawel fatal flowers-achtig, en klinkt gewoon lekker. Deze mondharmonica speler Giles King is ronduit fenomenaal als je het mij vraagt, en deze band heeft veel potentie denk ik, en dat gaan we zeker snel merken. Driving blues with a feeling, zo omschrijf ik dit album, wat ook af toe neigt naar Mamma’s boys trouwens,
De stijl ligt in vele richtingen, en je hoeft je zeker niet te vervelen, sterker nog het is en blijft boeiend. Check it out en huiver in de donkere spelonken met nummers als ”Clarksdale mill”, “Chocolate cake”, “the way it goes”, helemaal mijn pakkie aan.
(frank van engelen)
The Way it Goes... Sometimes
Year: 2008
Time: 47:12
Size: 108,7 MB
Label: Cool Buzz
Styles: Blues
Art: Full
Tracks Listing:
1. The Way it Goes... Sometimes - 4:28
2. Mrs Jones - 3:14
3. Franklin - 4:21
4. Chocolate Cake - 4:08
5. Back Where we are Going - 4:13
6. Tom Rushen Blues - 3:37
7. The Crying Song - 5:38
8. Ghost - 4:00
9. Clarksdale Mill - 5:49
10. Chain Me - 3:50
11. Lost in the City - 3:49
Wie goede contacten heeft kan wat in de blues-wereld, dat blijkt wel uit het volgende relaas omtrent dit nieuwe album. Het Nederlandse Cool Buzz label is verantwoordelijk voor het uitbrengen van dit fijne schijfje. Dat is niet zo moeilijk te verklaren want er was al een link met de harp-speler en Ian Siegal, omdat die al het een en ander samen hadden gedaan. Luisteren we dan naar dit album, dan schieten natuurlijk namen als Howlin Wolf, Ian Siegal, Tom Waits je te binnen. “How blue can You get?” zeg ik dan, want je kan het niet beter hebben. Deze boys doen hun vooral niet na, maar hebben wel invloeden ervan, en het stemgeluid van Burgess lijkt er af en toe een beetje op, maar is ook soms een beetje jawel fatal flowers-achtig, en klinkt gewoon lekker. Deze mondharmonica speler Giles King is ronduit fenomenaal als je het mij vraagt, en deze band heeft veel potentie denk ik, en dat gaan we zeker snel merken. Driving blues with a feeling, zo omschrijf ik dit album, wat ook af toe neigt naar Mamma’s boys trouwens,
De stijl ligt in vele richtingen, en je hoeft je zeker niet te vervelen, sterker nog het is en blijft boeiend. Check it out en huiver in de donkere spelonken met nummers als ”Clarksdale mill”, “Chocolate cake”, “the way it goes”, helemaal mijn pakkie aan.
(frank van engelen)
The Way it Goes... Sometimes
Комментариев нет:
Отправить комментарий